Z historii Zakopanego…

Zakopane jest położone u podnóży Tatr (800-1000 m) w kotlinie między Gubałówką (1123 m) a masywem Giewontu (1909 m). Jest to najsłynniejsza w Polsce miejscowość wypoczynkowa i turystyczna. Centrum sportów zimowych i punkt wyjścia wycieczek w Tatry.

Miejscowość powstała na początku XVII w. W 1754 r. założono w Kuźnicach Hutę. Od ok. 1870 r. dzięki działalności dra T. Chałubińskiego Zakopane staje się znaną miejscowością wypoczynkową odwiedzaną w lecie przez elitę umysłową i artystyczną kraju. W 1873 założenie Towarzystwa Tatrzańskiego, w 1903 r. pierwszego klubu wysokogórskiego (STTT).

W latach dwudziestych szybka i chaotyczna rozbudowa miasta. W 1925 budowa skoczni pod Krokwią. W 1933 roku Zakopane uzyskało prawa miejskie. Lata 1935-38 to okres budowy kolejek na Kasprowy Wierch i Gubałówkę.

Pod koniec XIX wieku Zakopane stało się ważnym ośrodkiem kulturalnym, odwiedzanym (lub zamieszkanym) przez takie sławne postacie polskiej kultury jak: H. Sienkiewicz, W. Orkan, St. Witkiewicz, S. Żeromski, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz, Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz i inni.

Zakopane jest największym ośrodkiem miejskim w bezpośrednim otoczeniu Tatr, dużym ośrodkiem sportów zimowych, położonym częściowo w obrębie Tatrzańskiego Parku Narodowego (od Doliny Suchej Wody do Doliny Małej Łąki). Liczbę turystów ocenia się na około 2-3 mln rocznie.

Miasto bogate jest w sanatoria i domy wypoczynkowe, dużą bazę noclegową, wśród nich Zakopane wille. Główną atrakcją turystyczną są Tatry.